Archive
Dictionary
DİELEKRTİK (İZOLYATOR)
(yunanca - dia - vasitəsilə və ingiliscə electric - elektrikli) dielektrik - elektrik cərəyanını nisbətən zəif keçirən maddə, material. Dielektriklərin elektrik xüsusiyyətləri xarici elektrik sahəsində polarizasiya qabiliyyəti ilə müəyyən olunur. Teorim ingilis fiziki Maykl Faradey (1791-1867) tərəfindən təqdim edilmişdir.